امنیت جامعه و گردشگری

از زمان انتشار گزارش UNDP در سال 1994، تعریف امنیت جامعه گسترش یافته است. تعریف اولیه بر تجزیه جوامع متمرکز بود و به طور خاص به امنیت اقلیت‌های قومی و گروه‌های بومی توجه داشت (کابالرو-آنتونی، 2015). با گذشت زمان گسترش یافته است تا انسجام اجتماعی و سایر گروه های آسیب پذیر را در بر بگیرد، به عنوان مثال. زنان و کودکان، و همچنین ارتباط با نظریه هویت اجتماعی (کابالرو-آنتونی، 2015). مطالعات امنیتی، امنیت اجتماعی را به عنوان پایداری، تجلی فرهنگ، هویت مذهبی و ملی تعریف کردند

تهدید گردشگری نسبت به امنیت جامعه از طریق جهانی شدن و مصرف گرایی مشهود است. تغییر فرهنگی در طول زمان از طریق جهانی شدن اجتناب ناپذیر است. بسیاری از فرهنگ ها بخش های مطلوب فرهنگ های مختلف را به عاریت می گیرند تا فرهنگ خود را از طریق فرآیند فرهنگ پذیری بهبود بخشند. جابجایی فرهنگی ممکن است از طریق تضعیف و تقلب فرهنگی، تصاحب ناخالص فرهنگی، و یکسان سازی فرهنگی رخ دهد. با این حال، تغییرات با زور یا اجبار – برای مثال، گردشگران و کشورهای مولد توریست خواستار تغییر در مقصد هستند یا انکار تمایل جامعه برای تغییر – اشکال استثمار هستند. آرزوی زنان کایان برای برداشتن کلاف های برنجی سنتی خود از دور گردن توسط صنعت گردشگری و دولت تایلند رد شد. تصور می شد که چنین تغییری ارزش زنان کایان را به عنوان یک جاذبه توریستی بی ارزش می کند . حقوق بشر زنان کایان، زندگی با عزت، انتخاب شغل و انتخاب محل زندگی به طور سیستماتیک انکار می شود. جوامع نیز در مخالفت خود با توسعه گردشگری پر سر و صداتر می شوند. گروه‌های جامعه مدنی که در مواقعی با سازمان‌های غیردولتی مرتبط هستند، جنبش‌های اعتراضی را در شهرهای اروپایی رهبری می‌کنند که به روند گردشگری بیش از حد مرتبط است. در بارسلونا، ساکنان علیه تأثیر منفی اقتصاد گردشگری بر محله‌های خود از جمله افزایش تعداد آپارتمان‌های اجاره‌ای کوتاه‌مدت، سروصدا و رفتارهای ضد اجتماعی (مانند مستی)، و تغییر کاربری و اشغال فضاهای عمومی تظاهرات کرده‌اند.

در حالی که برخی از اشکال گردشگری ممکن است تهدیدی برای امنیت جامعه باشد، سایر اشکال گردشگری سعی در ارتقای توانمندسازی و پایداری دارند. گردشگری مبتنی بر جامعه یا گردشگری روستایی بر تقویت جوامع و توزیع منافع متمرکز است. میزانی که جوامع می توانند کنترل خود را بر توسعه فرآیند گردشگری حفظ کنند، ممکن است تهدیدات امنیت جامعه را کاهش دهد.