حقوق ویژه مرتبط با گردشگری
به جز حقوق بنیادینی نظیر حق بر امنیت و آزادی، حقوقی نیز وجود دارد که مرتبط با فرایند گردشگری است و به تسهیل گردشگری و بهره مندی گردشگر از تمام مزایای سفر، کمک میکند.
حقّ دسترسی به اطلاعات مورد نیاز، به ویژه در مورد مکان ها و مسیرهای گردشگری، از جمله این حقوق است که در بند یک ماده 4 کد اخلاق جهانگردی پیشبینی شده است
براساس قسمت ذیل بند یک ماده 4 کد جهانی، دولت های میزبان باید تضمین کنند که شرایط قید شده در قراردادهایی که سازمانهای عمومی و خصوصی جهانگردی به مشتریان خود پیشنهاد میدهند از لحاظ نوع، کیفیت خدمات تعهد شده و نیز در مورد خسارت قابل پرداخت در صورت فسخ یکجانبه قرارداد به نحو کامل و روشن واجد صحت و تخلف از آن مایه مسوولیت و پرداخت خسارت است.
طبق ذیل بند یک ماده هشت کد جهانی، جهانگردان باید بتوانند بدون آنکه مقررات اضافی بر آنها تحمیل گردد یا اینکه مورد تبعیض قرار گیرند، به محلهای عبور موقت و اقامت و همچنین مکانهای فرهنگی و جهانگردی دسترسی داشته باشند. براساس صدور بند دو ماده هشت کد جهانی اخلاق جهانگردی، جهانگردان باید به تمامی انواع وسایل ارتباطی موجود درونمرزی یا برونمرزی دسترسی داشته باشند.
طبق ذیل بند دو ماده هشت جهانگردان باید بتوانند در اسرع وقت و به سهولت با مراجع اداری، حقوقی و بهداشتی محلی تماس گرفته و از خدمات آنان بهرهمند شوند. همچنین آنها باید بتوانند طبق معاهده های سیاسی لازم الاجرا از آزادی برخوردار باشند تا با
نمایندگی های کنسولی کشور متبوع خود ارتباط برقرار کنند. طبق بند چهار ماده هشت کد جهانی، تشریفات اداری مربوط به گذر از مرزها و تشریفات مرزی که براساس قوانین کشوری یا موافقتنامه های بین المللی انجام میشوند مانند موارد یا مقررات بهداشتی گمرکی باید در حد امکان به گونه ای تعدیل شوند که این امر بتواند آزادی مسافرت و دسترسی گسترده به جهانگردی در سطح بین المللی را به حداکثر برساند.
همچنین باید برای هماهنگ سازی و تسهیل اینگونه تشریفات از طریق موافقت با سایر کشورها و معاهده های همه جانبه گروهی بین المللی مالیاتهای خاص و مالیا تبندی به صورتی که مانع رشد صنعت جهانگردی شده به تدریج حذف یا اصلاح شود.
مطابق بند 1 ماده هشت کد جهانی اخلاق جهانگردی برای جهانگردان باید تا حدی که وضعیت اقتصادی کشورشان به آنان اجازه میدهد، بتوانند به ارزهای قابل تبدیل مورد نیاز برای سفر خود دسترسی داشته باشند. براساس بند 1 ماده شش کد جهانی، دولت ها هم حق و هم وظیفه دارند به ویژه در هنگام وقوع بحران، اتباع خود را از مشکلات و خطراتی که ممکن است در حین سفر به خارج از کشور با آنها مواجه شوند، آگاه سازند و در عین حال وظیفه دارند
چنین اطلاعاتی را به دور از هرگونه غرض ورزی و اغراق منتشر سازند تا به صنعت جهانگردی کشورهای میزبان و همچنین منافع تورگردانان کشورشان آسیبی وارد نشود. برخی از حقوق فوق، مستلزم تکالیفی است که برعهده سرویسهای
مسافرتی است و دولت مکلّف است تضمینات کافی را در این زمینه فراهم نماید
