تعیین نرخ بلیط پرواز در اختیار چه نهادی است؟! انجمن هواپیمایی چقدر اختیار افزایش قیمت را دارد؟
چند سالی است بر سر صلاحیت تعیین نرخ پرواز اختلاف است. مطابق ماده ششم قانون هواپیمایی کشور یکی از وظایف شورای عالی هواپیمایی تصویب نرخ حمل و نقل هوایی مسافر و بار به قیمت عادلانه است. ولی مشکل از آنجا شروع شد که در قانون پنجم توسعه دولت مکلف شد تا در پایان سال اول برنامه نسبت به متنوع سازی نرخ خدمات حمل و نقل هوایی بار و مسافر اقدام نماید و از ابتدای سال سوم برنامه ضمن آزادسازی کامل نرخ حمل و نقل هوایی، خدمات فرودگاهی و شبکه پروازی، لغو تخفیفات تکلیفی و هرگونه معافیت در زمینه بهره‌برداری از خدمات ناوبری هوایی، فرودگاهی، نشست و برخاست، خدمات پروازی، واگذاری اماکن و سایر موارد مرتبط نسبت به واقعی‌نمودن نرخ آنها اقدام کند.
انجمن شرکت های هواپیمایی کشور اکنون با استناد به این ماده (۱۶۱ قانون پنجم توسعه) مدعی است اکنون قیمت ها آزاد سازی شده و دیگر شورای عالی هواپیمایی صلاحیت تعیین نرخ را ندارد موضوعی که سازمان هواپیمایی کشور و اکنون وزارت میراث فرهنگی زیر بار آن نرفته و همچنان آن شورا را صالح میداند.
حال تکلیف چیست؟
با جمع نمودن این دو ماده و توجه به منطوق آن به راحتی میتوان نتیجه گرفت که همچنان شورای عالی هواپیمایی صالح به تعیین نرخ پرواز است با این استدلال که متن ماده ۱۶۱ قانون برنامه پنجم توسعه ، قانونگذار تنها دولت را مکلف کرده تا با حذف تخفیفات و معافیت های شرکت های هواپیمایی ، شرایط آزاد سازی نرخ را فراهم آورد. بنابراین مسلم است تنها دولت است که میتواند -آن هم در مقام حذف یارانه های پرداختی به شرکت های هواپیمایی- نرخ را آزاد نمایند نه آنکه خود شرکت ها و ایرلاین ها از یک طرف یارانه سوخت ۲۰ هزار میلیارد تومانی را دریافت دارند و از طرفی دیگر از مسافران به قیمت آزاد بهای بلیط را اخذ نمایند!؟
دقیقا به مانند آن است که دولت مکلف به آزاد سازی کامل نرخ سوخت شود ولی قبل از اقدام دولت ، جایگاه داران خود اقدام به فروش آزاد سوختی نمایند که هنوز بصورت یارانه ای دریافت میدارند. با این توضیح کاملا واضح است که انجمن شرکت های هواپیمایی که متشکل از ایرلاین ها هستند هیچ گاه صلاحیت چنین هملی را ندارند همانگونه که در اساسنامه آنها نیز بدان اشاره نشده است.
ماده 6 قانون هواپیمایی کشور- در وزارت راه شورایی به نام شورای عالی هواپیمایی کشوری مرکب از هفت نفر عضو که به ترتیب زیر برای مدت سه سال انتخاب‌می‌شوند تشکیل می‌گردد:
دو نفر کارمند عالی رتبه هواپیمایی کشوری به انتخاب وزیر راه – یک نفر از قضات عالیرتبه به انتخاب وزیر دادگستری – یک نفر افسر ارشد نیروی‌هوایی شاهنشاهی به انتخاب وزیر جنگ – یک نفر کارمند عالی رتبه وزارت بازرگانی و پیشه و هنر به انتخاب وزیر بازرگانی و پیشه و هنر – یک نفر‌کارمند عالیرتبه وزارت کشور به انتخاب وزیر کشور – یک نفر نماینده اتاق بازرگانی به انتخاب اتاق وزیر بازرگانی.
وظایف شورای عالی هواپیمایی کشوری به قرار زیر است:
الف – مطالعه و اظهار نظر در مسائل مربوط به هواپیمایی کشوری که از طرف وزیر راه یا یکی از اعضای شورا به آن ارجاع می‌گردد.
ب – اظهار نظر راجع به صدور پروانه‌های بهره‌برداری هوایی یا الغاء یا توقیف موقت یا محدود ساختن اختیارات مندرجه در آنها که طبق مواد 17و 18 این قانون به شورا ارجاع می‌شود.
ج – تصویب نرخ حمل و نقل هوایی مسافر و بار که باید به میزان عادله تعیین گردد.
تبصره – آیین‌نامه شورای عالی هواپیمایی کشوری شامل طرز تشکیل جلسات و طریقه ارجاع امور به شورا در رسیدگی و صدور رأی و سایر مسائل‌مربوط به طرز عمل شورا به وسیله شورا تنظیم و پس از تصویب هیأت وزیران به موقع اجرا گذاشته خواهد شد.
